Overzicht: Transcraniële willekeurige ruisstimulatie (tRNS) kan een nuttig hulpmiddel zijn bij het verbeteren van de leersnelheid bij mensen met beperkte leermogelijkheden.
Bron: Edith Cowan University
Hoewel velen van ons een rustige plek zoeken om te studeren, kan ‘lawaai’ een sleutelrol spelen bij het helpen van sommige mensen om hun leerpotentieel te verbeteren.
Edith Cowan University (ECU) heeft de effecten van transcraniële willekeurige ruisstimulatie (tRNS) in verschillende omgevingen onderzocht en ontdekte dat de technologie veel toepassingen zou kunnen hebben.
Ondanks zijn naam maakt tRNS geen gebruik van ruis in de alledaagse, auditieve zin van het woord.
In plaats daarvan ziet het elektroden die aan het hoofd zijn bevestigd, zodat een zwakke stroom door specifieke delen van de hersenen kan gaan.
Onderzoeksleider Dr. Onno van der Groen zei dat het onderzoek aantoonde dat tRNS heeft beloofd als een hulpmiddel om mensen met gecompromitteerde leermogelijkheden te helpen.
“Het effect op leren is veelbelovend: het kan het leren versnellen en mensen met neurologische aandoeningen helpen”, zegt dr. van der Groen.
“Dus mensen met leerproblemen kun je het gebruiken om bijvoorbeeld het leertempo te verhogen.
“Het is ook geprobeerd bij mensen met visuele beperkingen, zoals na een beroerte en traumatisch hersenletsel.
“Als je dit soort stimulatie tijdens het leren toevoegt, krijg je betere prestaties, sneller leren en ook daarna betere aandacht.”
Nieuwe paden vormen
Dr. van der Groen zei dat tRNS werkt door de hersenen nieuwe verbindingen en paden te laten vormen, een proces dat bekend staat als neuroplasticiteit.
“Als je iets leert, moeten er neuroplastische veranderingen in je hersenen zijn, waardoor je deze informatie kunt leren,” zei hij.
“En dit is een hulpmiddel om deze neuroplasticiteit te verbeteren.”
Dr. van der Groen zei dat tRNS twee effecten op de hersenen had: het ‘acute’ effect, waardoor een persoon beter kan presteren terwijl hij tRNS ondergaat, en het modulerende effect dat blijvende resultaten oplevert.
“Als je 10 sessies van een visuele waarnemingstaak met de tRNS doet en dan terugkomt en het opnieuw doet zonder de tRNS, zul je merken dat je beter presteert dan de controlegroep die het niet heeft gebruikt,” zei hij.
“Onbegrensd” potentieel?
Het idee om je leerpotentieel te vergroten via tech zoals tRNS roept veel vragen op.
Hoewel het het meest relevant is voor mensen met tekortkomingen en leermoeilijkheden, roept het ook de vraag op of een neurotypisch persoon zijn intelligentie naar een nieuw niveau kan tillen, vergelijkbaar met het concept in de film ‘Grenzeloos’.
Dr. van der Groen zegt dat het potentieel er is, maar er zijn ook tekenen dat het geen ‘nieuw niveau’ van intelligentie zal creëren.
“De vraag is, als je neurotypisch bent, presteer je al op je hoogtepunt,” zei hij.
“Er is een case study waarin ze probeerden de wiskundige vaardigheden van een superwiskundige te verbeteren; bij hem had hij niet veel invloed op zijn prestaties, vermoedelijk omdat hij al een toppresteerder is op dat gebied.
“Maar het kan worden gebruikt als je iets nieuws leert.”
Waar het naartoe gaat
Hoewel de technologie nog in de kinderschoenen staat en mensen alleen toegang hebben tot tRNS door deel te nemen aan gecontroleerde proeven, zei Dr van der Groen dat de praktische bruikbaarheid en schijnbare veiligheid betekende dat er veel potentieel was voor een reeks toepassingen.
Zie ook
“Het concept is relatief eenvoudig”, zegt hij.
“Het is als een batterij: de stroom loopt van plus naar min, maar gaat ook door je hoofd.
“We zijn bezig met een onderzoek waarbij we de apparatuur naar mensen sturen, en zij passen alles zelf op afstand toe.
“Dus in dat opzicht is het vrij eenvoudig te gebruiken.”
Wetenschappers over de hele wereld onderzoeken ook de effecten van tRNS op perceptie, werkgeheugen, sensorische verwerking en andere aspecten van gedrag, waarbij de technologie veelbelovend is als een behandeling voor een reeks klinische aandoeningen.
“We zijn nog aan het uitzoeken hoe we het het beste kunnen gebruiken”, zegt dr. van der Groen.
Over dit nieuws over auditieve neurowetenschap en leeronderzoek
Auteur: sam jeremic
Bron: Edith Cowan University
Contact: Sam Jeremic – Edith Cowan University
Afbeelding: De afbeelding is in het publieke domein
Originele onderzoek: Gesloten toegang.
“Gebruik van ruis ten goede: de effecten van transcraniële willekeurige ruisstimulatie op de hersenen en het gedrag” door Dr van der Groen et al. Neurowetenschap en biobehavioral beoordelingen
Abstract
Geluid ten goede gebruiken: de effecten van transcraniële willekeurige ruisstimulatie op de hersenen en het gedrag
Transcraniële willekeurige ruisstimulatie (tRNS) is een niet-invasieve elektrische hersenstimulatiemethode die in toenemende mate wordt gebruikt in onderzoeken naar de functie en het gedrag van de menselijke hersenen, gezondheid en ziekte. tRNS is effectief in het acuut moduleren van perceptie en kan het leren verbeteren.
Daarentegen is de effectiviteit ervan voor het moduleren van hogere cognitieve processen variabel. Langdurige stimulatie met tRNS, hetzij als één langere toepassing, hetzij als meerdere kortere toepassingen, kan plasticiteitsmechanismen activeren die op lange termijn voordelen kunnen opleveren.
Hier geven we een overzicht van het huidige begrip van de effecten van tRNS op de hersenen en het gedrag en geven we enkele specifieke aanbevelingen voor toekomstig onderzoek.
0 Comments