Generatieve AI is geweldig, maar de mensheid is de artiest

In de wereld van AI hebben twee opmerkelijke technologieën de afgelopen 18 maanden grote vooruitgang geboekt. Een daarvan heet Large Language Models (LLM’s), waarmee AI-systemen overtuigende essays kunnen genereren en overtuigende gesprekken kunnen voeren, en zelfs succesvolle computercode kunnen schrijven, allemaal met weinig of geen menselijk toezicht. De tweede heet Generative Art, waarmee geautomatiseerde software unieke afbeeldingen en illustraties kan maken op basis van eenvoudige tekstprompts. Beide zijn geworteld in vergelijkbare AI-technologie en hebben de wereld versteld doen staan ​​met buitengewoon indrukwekkende resultaten.

De kopafbeelding bovenaan dit artikel is er een die ik heb gemaakt met behulp van een op AI gebaseerd generatief artworksysteem. Ik gaf het systeem enkele eenvoudige tekstprompts, waarin ik de illustratie beschreef die ik in gedachten had: een robot die een afbeelding schildert. Binnen enkele minuten produceerde het systeem dat ik gebruikte (Midjourney genaamd) een verscheidenheid aan door de computer gegenereerde afbeeldingen, elk een originele en meeslepende creatie.

Persoonlijk vind ik de vier “robotafbeeldingen” hierboven artistiek, suggestief en esthetisch aantrekkelijk. Toch gaven deze opties niet helemaal het gevoel weer waarnaar ik op zoek was, dus probeerde ik iets andere prompts. Uiteindelijk duurde het minder dan tien minuten om samen te komen op het kunstwerk dat bovenaan dit stuk werd gebruikt. Het proces was veel sneller dan het contracteren van een menselijke kunstenaar en opmerkelijk flexibel, waardoor ik in slechts een paar minuten vele richtingen kon verkennen. En hoewel deze technologie momenteel beperkt is tot tekst en statische afbeeldingen, zullen vergelijkbare systemen in de nabije toekomst videoclips en muziekclips genereren met even indrukwekkende resultaten.

Is AI creatiever dan menselijke kunstenaars?

Het is belangrijk om te onthouden dat generatieve AI-systemen niet creatief zijn. Sterker nog, ze zijn niet eens intelligent. Ik heb een tekstprompt ingevoerd met het verzoek om illustraties met afbeeldingen een robot die een penseel vasthoudt, maar de software heeft geen idee wat een “robot” of een “penseel” is. Het maakte het kunstwerk met behulp van een statistisch proces dat afbeeldingen correleert met de woorden en zinnen in de prompt.

De resultaten zijn indrukwekkend omdat generatieve AI-systemen worden getraind op miljoenen bestaande documenten die van internet zijn vastgelegd: afbeeldingen, essays, artikelen, tekeningen, schilderijen, foto’s. Soms filteren deze systemen aanstootgevende inhoud vóór de training om aanstootgevende resultaten te voorkomen, maar over het algemeen is de dataset vrij uitgebreid, waardoor de software illustraties in een breed scala aan stijlen kan maken.

Ik wil niet zeggen dat deze systemen niet indrukwekkend zijn; het zijn verbazingwekkende technologieën en zeer nuttig. Maar ze zijn gewoon niet ‘creatief’ in de manier waarop wij mensen over creativiteit denken. Dit lijkt misschien moeilijk te geloven, aangezien de robotafbeeldingen hierboven duidelijk originele stukken zijn, doordrongen van karakter en emotie.

Vanuit dat perspectief valt moeilijk te ontkennen dat de software authentieke kunstwerken produceerde, en toch deed de AI dat niet voelen iets tijdens het maken ervan, noch putte het uit enige inherente artistieke gevoeligheden. Hetzelfde geldt voor generatieve systemen die tekst produceren. De output kan soepel lezen, effectieve en kleurrijke taal gebruiken en echte emotionele impact hebben, maar de AI zelf heeft geen begrip van de inhoud die het produceerde of de emoties die het wilde oproepen.

We hebben allemaal het kunstwerk gemaakt

Geen mens kan worden gecrediteerd voor het maken van het werk, hoewel een persoon het proces heeft gestart door de aanwijzingen te geven; ze zijn een soort medewerker, maar niet de kunstenaar. Elk stuk wordt immers gegenereerd met een unieke stijl en compositie. Dus wie is verantwoordelijk voor het maken van het werk?

Schrijf je in voor contra-intuïtieve, verrassende en impactvolle verhalen die elke donderdag in je inbox worden bezorgd

Mijn mening is dat we hebben allemaal dat kunstwerk gemaakt – de mensheid zelf.

Ja, het collectief dat we de mensheid noemen, is de kunstenaar. En ik bedoel niet alleen de mensen die nu nog leven, maar iedereen die heeft bijgedragen aan de miljarden creatieve artefacten waarop generatieve AI-systemen zijn getraind. En het zijn niet alleen de talloze menselijke kunstenaars die hun originele werken hebben laten stofzuigen en verteren door deze AI-systemen, maar ook leden van het publiek die het kunstwerk deelden, of het beschreven in posts op sociale media, of het zelfs gewoon upvoten zodat het meer werd prominent aanwezig in de wereldwijde gedistribueerde database die we internet noemen.

Ja, ik zeg dat de mensheid zou moeten zijn de artiest van het record.

Om dit te ondersteunen, vraag ik je om je een identieke AI-technologie voor te stellen op een andere planeet, ontwikkeld door een andere intelligente soort en getraind op een database van hun creatieve artefacten. De output kan visueel aantrekkelijk voor hen zijn, suggestief en impactvol. Voor ons zou het waarschijnlijk onbegrijpelijk zijn. Ik betwijfel of we het als kunstwerk zouden herkennen.

Met andere woorden, zonder getraind te zijn in een database van de creatieve artefacten van de mensheid, zou een identiek AI-systeem niets genereren dat we herkennen als emotioneel kunstwerk. Het zou zeker niet de robotfoto’s in mijn voorbeeld hierboven creëren. Vandaar mijn bewering dat de mensheid moet worden overwogen de artiest van het record voor grootschalige generatieve kunst.

Als de mensheid de kunstenaar is, wie moet er dan gecompenseerd worden?

Als een artiest of een team van artiesten de robotfoto’s hierboven had gemaakt, zouden ze worden gecompenseerd. Films met een groot budget kunnen worden bemand door honderden artiesten in vele disciplines, die allemaal bijdragen aan een enkel kunstwerk, allemaal gecompenseerd. Maar hoe zit het met generatieve kunstwerken gemaakt door AI-systemen die zijn getraind op miljoenen en miljoenen creatieve menselijke artefacten?

Als we accepteren dat de ware kunstenaar de mensheid zelf is, wie moet er dan gecompenseerd worden? Het is duidelijk dat de softwarebedrijven die de generatieve AI-tools leveren, samen met de uitgebreide rekenkracht die nodig is om de modellen uit te voeren, een aanzienlijke vergoeding verdienen. Ik heb er geen spijt van dat ik de abonnementskosten heb betaald die nodig waren om de bovenstaande illustraties te maken. Het was redelijk en gerechtvaardigd. Maar er waren ook enorme aantallen mensen die deelnamen aan de creatie van dat kunstwerk, hun bijdragen inherent aan de enorme set originele inhoud waarop het AI-systeem werd getraind.

Het is redelijk om een ​​’menselijke belasting’ te overwegen op generatieve systemen die zijn getraind op enorme datasets van menselijke artefacten. Het kan een bescheiden vergoeding voor transacties zijn, misschien betaald in een centraal “menselijk fonds” of gedistribueerd naar gedecentraliseerde rekeningen met behulp van blockchain. Ik weet dat dit een vreemd idee klinkt, maar denk er zo over na: als een ruimteschip vol ondernemende buitenaardse wezens op aarde zou verschijnen en de mensheid zou vragen om onze collectieve werken bij te dragen aan een database, zodat ze afgeleide artefacten voor winst zouden kunnen genereren, zouden we waarschijnlijk vragen voor vergoeding.

Hier op aarde gebeurt dit al. Zonder om toestemming te zijn gevraagd, hebben wij mensen een enorme reeks collectieve werken bijgedragen aan enkele van de grootste bedrijven die deze wereld ooit heeft gezien – bedrijven die nu generatieve AI-systemen kunnen bouwen en deze kunnen gebruiken om afgeleide inhoud met winst te verkopen.

Dit suggereert dat een ‘menselijkheidsbelasting’ geen gek idee is, maar een redelijke eerste stap in een wereld die de komende jaren waarschijnlijk steeds meer generatieve AI-tools zal gebruiken. En het zal niet alleen worden gebruikt voor het maken van snelle afbeeldingen bovenaan artikelen zoals deze. Deze methoden zullen binnenkort voor alles worden gebruikt, van het maken van dialogen in conversatieadvertenties tot het genereren van video’s, muziek, mode, meubels en natuurlijk meer kunstwerken.